Zomer

Eindelijk tijd voor een blogje want ondertussen is de zomer al een tijdje in het land en hebben we helemaal nog niet stilgezeten.

Eind juni trok ik als supporter en ‘hulp coach’ mee naar het EK wildwater in Valtellina, waar de Belgen enkele knappe prestaties lieten zien. Maxime ging naar huis met een 8ste plek op de classic en een fantastische 2de plek op de sprint. Guy mocht zeer tevreden zijn met zijn 20ste plaats op de classic en een 17de plaats op de sprint en Hans liet zien dat hij zijn selectie zeker waard was en werd 35ste op de classic en 37ste op de sprint. In ploeg werden ze zowel op de classic als op de sprint heel knap 7de. Davy blesseerde zich ter plaatse en moest noodgedwongen vanop de kant toekijken.



Begin juli stond Pieter (mijn schoonbroer) aan de start van de volledige Ironman te Zurich met als doel een ticket voor de Ironman in Hawaï te bemachtigen, en konden we het niet laten om voor een weekendje naar Zurich te trekken om te gaan supporteren. Zaterdag ochtend om 5u vertrokken Tine, Guy en ik dan richting Zurich. Na een korte verkenning van Zurich kropen we ’s avonds op tijd in ons bedje want zondag om 5u30 ging de wekker al weer. Om 7u ging de Ironman van start en we wilden geen seconde missen. Marieke en Jul waren toen als enkele uren wakker en onze vlaggetjes, fluitjes en ratels kon worden bovengehaald. Pieter zwom, fietste en liep de wedstrijd van zijn leven en werd uiteindelijk ongelooflijk knap 5de en 1ste niet professional. Hij werd ook 1ste in zijn age-group waardoor een ticket voor de Ironman in Hawaï dik binnen was. Een zeer geslaagd weekend dus al waren onze oogjes maar klein op maandag ochtend op het werk.




Midden juli trokken Guy en ik een weekje op vakantie. We verbleven enkele dagen aan de Mont-Ventoux de rest van de week aan het meer van Annecy. Zalig om een weekje met ons twee te luilekkeren, af en toe eens een toertje te fietsen, wat te zwemmen in het meer, terrasjes te doen, … Ook de tour konden we een dagje volgen tijdens de tijdrit in Annecy en dat was zeker de moeite waard.

Ondertussen zijn we weeral enkele weken aan het werk en zijn de lijnwedstrijden in volle gang.

Valtellina …

Davy, Guy en ik vertrekken morgen avond richting Sondrio in het Noord Italiaanse dal Valtellina voor het Europese Kampioenschap wildwater kajak op de rivier Adda. 
Ook Hans, Maxime, Marc, Jean Pierre en Mathieu (Luxemburg) zullen van de partij zijn. Zelf zal ik niet aan de start verschijnen wegens eerst niet voldoende vakantie om een hele week mee te gaan en wegens een waarschijnlijk iets te moeilijke rivier voor mij. Mijn taken zullen dus voornamelijk bestaan uit supporteren en Marc een beetje helpen met zijn job als nationaal trainer.
Midden volgende week komen Bram, Alain, Nathalie en Tine het supporters team vergroten. Hopelijk werpt het zijn vruchten af en kunnen we het Belgische volkslied laten weerklinken door heel Valtellina.

De voorbije weken …

Stilgezeten heb ik de laatste weken zeker niet, om te beginnen was er de week Sort in de paasvakantie waar ik redelijk tevreden naar kan terugkijken. De sprintwedstrijd verprutste ik al wel tijdens de eerste manche door in het keerwater te vliegen maar een zeer sterke tweede manche en een leerrijke week op stevig water zorgde ervoor dat ik al bij al toch tevreden kon zijn, het verschil met vorig jaar was weer duidelijk te merken dus we hadden niet te klagen.




Een week na onze terugkeer uit Sort lag ik dan weer aan de start van het BK rivier marathon te Anseremme, 2u13 en een dikke 28 km later moest ik enkel Heidi Loncke laten voorgaan maar mocht ik wel de eerste plek bij de dames senioren innemen.
Afgelopen weekend weer iets helemaal anders, BK rivier sprint op de Vesder te Verviers, niet bepaald een parcours die de naam rivier of wildwater waardig was dus de motivatie was ver te zoeken. Door de spijtige afwezigheid van Tine (op het water wel te verstaan want als supporter was ze meer dan aanwezig) wegens haar blessure opgelopen in Sort kon ik met de titel gaan lopen bij de dames senioren, het bleef dan toch nog binnen de familie, een klein troost natuurlijk.
Volgende weken staan er voor mij geen wedstrijden meer op het programma maar enkel wat lange rustige trainingen in m’n boot, op de fiets en in m’n loopsloefen.


Licht …

Na 5 donkere maanden is het eindelijk weer licht.
De trainingen zullen op deze manier een pak aangenamer worden en de Petzl kan weer opgeborgen worden tot volgende winter.
Afgelopen weekends was ik van de partij op de Lage Lesse en de Ourthe te Houffalize. Tine is al het ganse jaar de sterkste en ook deze keer bewees ze behoorlijk goed ik vorm te zijn. Natuurlijk liet ik me niet zomaar doen waardoor ik de achterstand toch nog kon beperken. Een zeer bevredigend resultaat als je ziet dat Tine ten opzichte van de eerste wedstrijd een hele vooruitgang heeft gemaakt en ik mijn achterstand toch ongeveer hetzelfde kan houden.
Volgend weekend staat er buiten wat trainen, en van het mooie weer genieten niets meer op het programma, de Ourthe was dus de laatste test voor we naar Sort vertrekken op 10 april. In Sort zal ik me vooral concentreren op de sprint, zonder al te veel stress en technisch proper afvaren is het voornaamste doel, als dat me goed lukt is alles wat er bijkomt mooi meegenomen en maakt het resultaat niet zo veel uit.

Fulda

Na onze overwinning op het BK ploegenkoers met Tine en Natacha, maar een zeer teleurstellend BK op de Salm en een nog slechtere wedstrijd op de Lomme, vertrok ik vrijdag ochtend zonder grote verwachtingen richting Fulda. Geen verwachtingen betekenden ook een pak minder stress en dat hielp fameus bij deze waterstand. Vorig jaar stapte ik bij een lagere waterstand niet eens in, dit jaar ging het zonder al te veel getwijfel met als resultaat een 8ste plek op de sprint zaterdag, een 13de plek op de classic zondag en een zeer knappe 3de plek in ploeg met Tine en Natacha. Resultaten waar ik zeer tevreden over kon zijn aangezien de beste Duitse en Zwitserse dames van de partij waren. Vooral over zondag ben ik zeer tevreden en iets of wat verbaasd, tijdens mijn wedstrijd legde ik voor de eerste keer dat weekend een foutloos parcours af, bedoeling was met enige reserve te varen zodat ik geen domme fouten zou maken en dat lukte me dan ook. Ik eindigde op slecht 3 seconden van de 12de plek en op 12 seconden van plaats 9, 10 en 11.
Tine werd knap 4de op de sprint en 6de op de classic, ze sluit dus aan bij de Duitse top, universitaire studies en (top)sport gaan blijkbaar toch samen als de wil er is en je er volledig voor gaat. Hopelijk kan ze nog een beetje verbeteren en op Sort een hoop dames een poepie laten ruiken. Ook mijn ventje bewees dat hij goed bezig is met een ferme 6de plek op de sprint en een nog geweldigere 5de plek op de classic. Beide op nog geen zucht van het podium, wat zorgde voor een mix van contentement en teleurstelling.
Na de prijsuitreiking en enkele stukjes taart (op mijn kosten wegens te snel gevaren en daardoor de weddenschap te hebben verloren) vertrokken we moe maar tevreden richting Mechelen. Toen de winnaar bij de heren senioren dezelfde Burger King als ons binnenstapte bleek dat ook de toppers wel eens een hamburger binnenspelen, maar deze keer waren wij wel eerst ;o)

Dijle Sprint & Classic

Het voorbije weekend stond er op de dijle niet enkel een lange wedstrijd op het programma maar ook een sprint, 2 manches van om en beide 500m door het Arenberg park waren de ingrediënten.
Tine kon er op zaterdag spijtig genoeg niet bij zijn waardoor ik ook eens met de hoofdprijs naar huis mocht.
Na de wedstrijd trokken Bram, Guy en ik naar Kerksken om de verjaardag van Jul te vieren. Hij werd de week voordien 2 jaar en mocht dus het feestvarken uithangen.
Aangezien de mannen ’s avonds nog naar de voetbal trokken mochten we ineens bij Marieke en Pieter blijven slapen zodat we zondag weer rechtstreeks naar Leuven konden.
Om 6u op zondag ochtend had Jul al zin om buiten te gaan spelen maar dit enthousiasme was niet bij iedereen te bespeuren. Om 7u30 was zijn geduld helemaal op en kwam hij op ons bed gekropen, nog even ontbijten en toen moesten we weeral vertrekken met onze bootjes.


Door de niet al te hoge waterstand werd de wedstrijd door de binnenstad van Leuven gehouden. Deze keer was Tine weer van de partij en moest ik vrede nemen met de tweede plaats. De achterstand blijft zowat hetzelfde als op de vorige wedstrijden dus niets om ongerust over te zijn. Bij de mannen was het ook weer Maxime die met de eerste plaats ging lopen deze keer niet gevolgd door Guy maar door Bart en Daivy.
Volgend weekend vertrekken we al van vrijdag avond richting de Salm, een relax weekendje met de ouders van Guy in een chalet in de buurt van Coo en hopelijk kunnen we dan zondag op het BK fameus vlammen.

Vierre

De tweede wedstrijd van het winterseizoen zit er weeral op.
Deze keer waren we op de afspraak in Chiny voor enkele afvaarten van de Vierre… bochten, bochten en nog enkele bochten.
Het zonnetje hadden we dit weekend wel meegenomen waardoor de vrieskou toch iets draaglijker was op de besneeuwde Ardense toppen. Gelukkig had de regen en sneeuw van de week voordien voor een mooie waterstand gezorgd wat het des te leuker maakte.
Voor mij was dit nog maar de tweede keer op de Vierre maar 3 afdalingen op zaterdag zorgden ervoor dat ik de weg al snel kende.


Grote verbazing op zondag ochtend toen bleek dat we met 7 dames aan de start zouden liggen, spijtig dat dit niet elk weekend zo kan zijn want de sfeer aan start en aankomst was bijzonder goed.
De wedstrijd verliep voor mij zonder grove fouten, niet elke bocht was perfect maar ook verre van dramatisch. Uiteindelijk eindigde ik net als vorige week als 2de op zo’n 30 seconden van Tine en bij de mannen kwam Guy weer een pak dichter op Maxime.
Volgende week blijven we iets dichter bij huis voor de sprint op de dijle op zaterdag en de klassieke wedstrijd op zondag.

Triestig weekend …

Afgelopen weekend was op vele vlakken een triestig weekend. De ardennen werden gedurende twee dagen in de wolken verstopt, de waterstand op de lienne was zo laag dat de wedstrijd op de ambleve werd gehouden waar al even weinig water stond, de organisatie liet te wensen over, het aantal deelnemers was bijzonder laag en last but not least werd mijn spiksplinter nieuwe boot waar ik elke dag meer dan zorg voor draag op enkele seconden om zeep geholpen door een chauffeur die even dacht dat hij deelnam aan de rally van de ardennen voor wagens met botenremorquen.
De goesting om er eens een ferme lap op te geven (op de wedstrijd, niet op de persoon in kwestie) was dan ook ver te zoeken op zondag middag 12u17, toch probeerde ik er nog alles uit te halen wat erin zat. Resultaat 2de plaats op 30” van Tine, de eerste momenten niet echt iets om super gelukkig over te zijn met de chrono van de week voordien in het achterhoofd, maar vorig jaar was ik al blij als ik geen minuut achter was dus achteraf bekeken toch nog een behoorlijk resultaat.
Hopelijk hebben we dit weekend meer geluk, voor water is er alleszins gezorgd de voorbije dagen …

Start rivier wedstrijden

Over enkele dagen gaat de eerste rivier wedstrijd van start op de Lienne in Chevron, tenminste als het water nog een beetje stijgt. Bij een te lage waterstand op de Lienne wordt de wedstrijd verplaatst naar de Amblève met start net onder de watervallen van Coo. De stoere mannen onder ons zal ik natuurlijk niet tegenhouden om boven te watervallen in te stappen en misschien kan Plop even stoppen met werken in Plopsa Coo en de start komen geven, zolang ze kabouter Lui dan niet tot aankomst rechter promoveren hoeven we ons geen zorgen te maken.

Wat de resultaten betreft is het dus afwachten tot zondag om te beoordelen, al doet de chrono van vorige week tijdens de training op de lesse vermoeden dat ik op de goeie weg ben. Hopelijk kan ik Tine toch af en toe eens een beetje schrik doen krijgen en zet ik weer een stap vooruit ten opzichte van vorig jaar.
Na een kort rustweekje is het nu alleen maar hopen dat de griep die overal rondvliegt me niet te pakken krijgt zodat we kunnen blijven verder doen zoals we bezig zijn.

Training Lage lesse 24 Januari 2009

Afgelopen zaterdag werd er om 10u in Houyet afgesproken voor wat de eerste “nationale training” zou worden met Marc Richard, zoonlief zat dan wel in het warme San Diego, toch stond hij er om ons stevig te laten trainen. 
De zware regenval van donderdag en vrijdag hadden ervoor gezorgd dat de parking in Houyet werd omgetoverd tot een stukje van de Lesse … dat beloofde voor de rest van de afdaling. 
In de voormiddag werd er rustig in groep afgevaren om terug een beetje te wennen aan stromend water, en daar was er op die moment zeker genoeg van. Grote verbazing was er wel als we aan Walzin kwamen en zagen dat er van een barrage geen sprake meer was. Dit had ik nog nooit gezien. Pont-à-Lesse zag er ook een pak anders uit, al viel het achteraf bekeken beter mee dan eerst gedacht.
Na een korte middagpauze stonden we ’s middags terug in Houyet voor een tweede afdaling. De lesse had zich al weer een beetje teruggetrokken en was op weg om weer binnen zijn oevers te treden. Deze keer geen rustige groepsuitstap maar een stevige tempo training van boven tot beneden. Het gevoel was niet super maar dit was waarschijnlijk enkel te wijten aan het vele water waardoor het zwaar trekken werd om vooruit te gaan. De eerste echte test van mijn nieuwe boot was zeker een succes.
Volgende week staan we er weer, al zullen we het dan spijtig genoeg met een pak minder water moeten stellen.

Wintercup Lier 17 Januari 2009

Na een goeie week van ziek zijn lag ik vorige zaterdag (een beetje tegen beter weten in) toch aan de start van de wintercup op de Nete in Lier. 
6 km stroomaf met een stevige tegenwind gevolgd door 6 km stroomop was het recept voor een heuse marteltocht. Na een behoorlijk goeie start werd ik al snel bijgehaald door Natacha, Loes, Tine, Tina, Tom Coppens, Paul Rombaut, … door de strakke wind moest ik dit groepje spijtig genoeg bijna direct laten gaan en was ik na 15 minuten al op mezelf aangewezen. Maar geen paniek, de weg was nog lang en bij het keerpunt aan de spoorwegbrug in Duffel lag ik nog niet super ver achter. Met de wind in de rug zette ik alles op alles om zo snel mogelijk terug aansluiting te vinden in het voorliggende groepje. De terugweg vlotte duidelijk beter en al snel had ik het groepje weer te pakken. Met nog zo’n 20 à 25 minuten te gaan legde ik me vooraan in het groepje wat het een pak makkelijker varen maakte. Op 15 minuten van de aankomst begon ik stilaan het tempo op te drijven waardoor we uiteindelijk nog met 2 van de 6 overbleven en ik totaal uitgeput als 2de dame in afdaler (1’ na Natacha) over de finish kwam. Tine werd 1’30 later nog knap 3de dame, de examens en vooral het missen van vele trainingen daardoor, hadden duidelijk hun tol geeïst.

Het nieuwe jaar:

Langs deze weg wens ik jullie allemaal het allerbeste voor 2009. Hopelijk wordt het voor iedereen een jaar om van te smullen op elk gebied.

Na een periode van cadeautjes, kerstbomen, nieuwjaarsbrieven, champagne, onmogelijk veel eten en een hoop gefeest is het weer tijd om aan de slag te gaan en om nog eens een blogje te plaatsen.

19 December trokken Guy en ik samen met zijn ouders, Tine, Bram, Wim, Ann en Pietertje naar het Zwitserse Les Collons voor een weekje sneeuwpret in les 4vallees. De weken voordien waren de sneeuwgoden ons zeer goed gezind geweest waardoor we konden genieten van een week met perfecte sneeuw, zalig weer en een geweldige kerstsfeer. ’s Avonds konden we in onze chalet genieten van een plonsje in de jacuzzi of een beetje opwarmen in de sauna, … Samengevat, een week om nooit meer te vergeten.

Na de skivakantie konden we weer volop beginnen trainen voor de rivierwedstrijden al besliste de vriestemperaturen daar de laatste weken anders over. Vanaf eind 2008 konden we elke keer opzoek naar een stukje water zonder ijsblokken, zo werd er afgewisseld tussen hazewinkel, Vilvoorde, de dijle in Leuven, de Nete in Lier, …
Sinds gisteren zijn de temperaturen weer de hoogte in gegaan dus hopelijk is het nu gedaan met al die koude.

Zaterdag staat de Wintercup in Lier op mijn programma, al is mijn deelname nog helemaal niet zeker, een lastige maag- en darmontsteking heeft mij al een week in zijn macht en heeft al mijn reserves opgevreten. Ik zal de volgende dagen dus eerst terug een beetje op krachten moeten zien te komen vooraleer ik zou kunnen meedoen.