Afgelopen zaterdag werd er om 10u in Houyet afgesproken voor wat de eerste “nationale training” zou worden met Marc Richard, zoonlief zat dan wel in het warme San Diego, toch stond hij er om ons stevig te laten trainen.
De zware regenval van donderdag en vrijdag hadden ervoor gezorgd dat de parking in Houyet werd omgetoverd tot een stukje van de Lesse … dat beloofde voor de rest van de afdaling.
In de voormiddag werd er rustig in groep afgevaren om terug een beetje te wennen aan stromend water, en daar was er op die moment zeker genoeg van. Grote verbazing was er wel als we aan Walzin kwamen en zagen dat er van een barrage geen sprake meer was. Dit had ik nog nooit gezien. Pont-à-Lesse zag er ook een pak anders uit, al viel het achteraf bekeken beter mee dan eerst gedacht.
Na een korte middagpauze stonden we ’s middags terug in Houyet voor een tweede afdaling. De lesse had zich al weer een beetje teruggetrokken en was op weg om weer binnen zijn oevers te treden. Deze keer geen rustige groepsuitstap maar een stevige tempo training van boven tot beneden. Het gevoel was niet super maar dit was waarschijnlijk enkel te wijten aan het vele water waardoor het zwaar trekken werd om vooruit te gaan. De eerste echte test van mijn nieuwe boot was zeker een succes.
Volgende week staan we er weer, al zullen we het dan spijtig genoeg met een pak minder water moeten stellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten