Zaterdag 02-02-2008 werd er om 11u aan de club afgesproken om richting Trois-Point te vertrekken. De eerste rivierwedstrijd van het nieuwe jaar kwam angstaanjagend dichtbij en dat was bij aankomst aan de Salm op sommige gezichten af te lezen, jaja ook bij mezelf.
Aangezien de trainers er dit jaar niet altijd kunnen bijzijn werd er een beurtrol afgesproken om de jonge gasten onder ons, veilig tot beneden te loodsen. De eerste afdaling namen Guy, Stefan, Paul, Koen, Tine en ik deze taak op ons en dit bleek achteraf geen al te zware opdracht te zijn, iedereen kwam zo’n dik half uur later zonder kleerscheuren beneden.
De tweede afdaling namen Bart, Jeroen en Natacha de jeugd mee op sleeptouw wat ons de kans gaf om zelf tegen een iets hoger tempo af te dalen en zelf de weg te zoeken wat het af en toe iets makkelijk maakte.
Na lange twijfel werd er besloten om nog een derde afdaling te ondernemen, ik kende de weg nog niet naar behoren maar wist dat ik me die derde afdaling morgen ging beklagen maar ja dat waren zorgen voor morgen.
Toen iedereen na de derde afdaling lichtelijk bevroren van het water kwam was het tijd voor een goede warme douche en een lekker bord warm eten en daar werd dan ook voor gezorgd.
Zondag werd er om 10u afgesproken aan de start om nog een laatste afdaling af te werken zodat we goed opgewarmd aan de start konden verschijnen. Ook Nathalie was vandaag van de partij voor de eerste wedstrijd van haar come-back.
Rond 12u45 was het onze beurt, Nathalie mocht als eerste van start gaan gevolgd door Tine en mij. Na nog geen 2 minuten wedstrijd sloeg de pech toe bij Tine. Ik zag ze na de molen bevroren op de kant staan met haar boot maar zonder paddel. Ik vroeg nog of alles ok was maar moest doorvaren van haar. De moed zonk me even tot in m’n vaarsloefjes maar veel tijd om na te denken had ik niet er lagen namelijk heel veel stenen te wachten om tegen m’n boot aan te botsen, concentratie was nodig en dus geen tijd en energie om me bang te maken.
De wedstrijd verliep behoorlijk goed, de waterstand was niet overdreven waardoor je paddel hier en daar wel wat te verduren kreeg maar verder verliep alles naar wens, op een paar minuten van het einde kreeg ik zelfs Nathalie in het vizier waardoor ik vleugeltjes kreeg en mezelf een beetje moest intomen om geen stomme fouten meer te maken zo met het zicht op de aankomst. Mijn eerst overwinning van het jaar was hiermee een feit al had ik liever gehad dat Tine ook had kunnen verder varen. Nathalie werd knap tweede.
Guy moest Maxime laten voorgaan maar had toch een mooie wedstrijd gevaren, als full-time werkende is het niet zo makkelijk op te boxen tegen een prof atleet.
Een na-afdaling zat er wegens een beetje te koud en vooral heel moe niet meer in.
Na de prijsuitreiking moest ik nog snel afscheid nemen van m’n ventje want die vertrok samen met Bart en Maxime voor een weekje trainen naar het zonnige Beziers, ik ging dan maar moe, tevreden en zonder ventje naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten