Na enkele mooie prestaties op de belgische rivieren de voorbije weekends en de vooruitgang die ik dit jaar boekte ten opzichte van vorig jaar, werd er onbewust met “hoge” verwachtingen naar Fulda afgereisd. Niet dat ik ervan overtuigd was op het podium te geraken en ook niet bij de eerste tien te eindigen, maar het vormpeil stond goed, de goesting was er, we kenden de rivier, dus een goede prestatie op mijn niveau zat er zeker in.
Helaas beslisten de weergoden hier net iets anders over.
Na een hele namiddag, avond en nacht gietende regen en storm boven Duitsland en omstreken werden de rivieren die het vrijdag nog met bijzonder weinig water moesten stellen letterlijk overspoeld met een massa van bruin, kolkend water dat regelmatig hele boomstammen met zich mee de dieperik in nam.
Het parcours van de sprint moest noodgedwongen verlegd worden naar een ander stuk op de rivier omdat het onmogelijk was om onder de brug door te varen. Het water liep overal de weien in en Fulda begon meer weg te hebben van een meer van van een smal riviertje.
De sprint was alles behalve iets dat op mijn lijf geschreven was. Door de grote hoeveelheid water die naar beneden stroomde en overal buiten zijn oevers trad doken er overal kleine draaikolkjes op in het water waardoor je van rechts naar links geslingerd werd over de rivier, de stormwind raasde ondertussen ook nog steeds door waar door ik gewoon regelrecht de kant werd ingeblazen.
De resultaten van de sprint waren dan ook zeer teleustellend. Spijtig van de omstandigheden anders had er zeker veel meer in gezeten.
Tijdens de wedstrijd bleef het water in de rivier maar stijgen waardoor er tijdens de tweede manche van de sprint door de meesten nog wat sneller gevaren werd.
Zaterdag avond werd er besloten om de wedstrijd van zondag die op een hoger stuk zou plaatsvinden, ook te verschuiven aangezien het water nog steeds bleef stijgen en er boven nog pas enkele bomen waren omgewaaid.
Ik was er klaar voor, een wedstrijd van ongeveer 10’ werd er ons meegedeeld op een makkelijk stukje. Zondag kon ik mijn slecht resultaat van de dag voordien nog rechtzetten.
Maar helaas ook dit werd me niet gegund. Zondag ochtend om 8u werd er ons gemeld dat de wedstrijd toch boven zou plaatsvinden en daar draaide de knop om. De schrik sloeg toe door de hoge waterstand en het snel stromende water, het was dus gedaan voor vandaag, ik stapte niet meer in en de wedstrijd kon ik wel helemaal op m’n buik schrijven.
Het werd dus een zeer teleurstellend weekend om heel snel te vergeten. Hopelijk kan ik dit binnen enkele weken weer allemaal rechtzetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten